3 dagen terug naar Pandeli

Hallo familie / vrienden en andere volgers ;)

De afgelopen drie dagen ben ik terug de heuvels in geweest om daar de start van het nieuwjaarsfestival samen te vieren.
Daarnaast hoopte ik op deze manier een hele hoop te kunnen doen aan mijn computerproject zodat ik aankomende zondag klaar ben..

Zondagmiddag begin van de middag ben ik via mijn bekende jungleweggetje aangekomen in Pandeli. Al van grote afstand hoorde ik veel lawaai en dus was ik zeer nieuwsgierig. Dichterbij aangekomen bleek het geluid van de Private school te komen.

Na mijn vlug te hebben omgekleed dus als een bezetene na de Private school gerend in de hoop dat ik nog niks belangrijks had gemist.
Daar aangekomen snapte ik waar het lawaai vandaan kwam... Er waren een kleine 200 kinderen aan het wachten op de uitslag van hun examen en één voor één werden ze naar voren geroepen. Als ze een goed resultaat behaald hadden kregen ze hun cijferlijst, een schrift en wat rode pigment op hun gezicht. Dit laatste was om aan te geven dat ze bevorderd waren naar de volgende klas.
Gelukkig had ik mijn fototoestel nog om mijn riem en dus kon ik hier en daar wat gekleurde kinderen fotograferen :D :D
Na kind nummer 198 begon het heftig te regenen en dus werden de laatste twee kinderen afgeraffeld en werd er snel opgeruimd. Die middag bleef het regenen en stormen en ik kan je vertellen boven in Pandeli kan het er heel heftig aan toe gaan! :(

Omdat het toch regende en er stroom was heb ik me de rest van de middag bezig gehouden met de computers. Nog 5 computers voorzien van programma's en ik ben klaar :D

's avonds heb ik rijst en een klein beetje dal gegeten wat wonderbaarlijk genoeg goed viel. Na het eten hebben Yam en ik een eerste opzetje gemaakt voor de organisatie die ik in Nederland wil gaan opzetten. ( daarover in de toekomst heel veel meer !)

De volgende morgen om 5 uur op om Sarangot te bezoeken. Zoals ik ( volgens mij) eerder al vertelde is Sarangot de hoogste heuvel dichtbij Pokhara. Vanaf Pandeli is het ongeveer 40 minuten lopen.

Bovenop Sarangot had ik een magistraal mooi uitzicht op een groot gedeelte van de Himalaya - keten, met als hoogste punt Machapuchare ( een kleine 7000 meter). De bergen in China leken reusachtig maar in vergelijking met deze bergen zijn het minuscule heuveltjes.
Nadat de zon was opgekomen kwamen er jongens langs die om een ticket vroegen. Ik had deze niet ( en wist er overigens ook niet van..) en dus ben ik heel voorzichtig weg gelopen. Vervolgens ben ik samen met UK en Diraz naar een klein veldje gelopen waar we foto's hebben gemaakt.

Achter Machapurchare is Annapurna overigens zichtbaar een berg die ik graag tot aan het basiskamp zou willen beklimmen tijdens mijn volgende bezoek in Nepal. Het kost 17 dagen en dus is het nu niet meer mogelijk.

Na onze terugkomst van Sarangot ben ik verder gegaan met mijn engelse klas, deze werd echter onderbroken door Yam omdat een aantal kinderen thuis moest komen voor de opening van het nieuwe jaar. Een beetje verbaasd pakte ik mijn spullen en heb ik ontbeten.
Deze keer kreeg ik vlees bij mijn ontbijt pas na het laatste stuk te hebben opgegeten vertelde Yam mij dat ik geitenvlees had gegeten.. Ik vond de smaak al zo vreemd maar eigenlijk best lekker ;)

Vervolgens ben ik samen met Yam naar de tijgertempel gelopen. Een plek waar ze offers brengen om te voorkomen dat de tijger dorpelingen ombrengt. Wat ik daar de daarop volgende twee uur zag zal ik nooit meer vergeten..

Een groot gedeelte van het dorp had zich verzameld rondom de tempel waar ze liedjes zongen, gebeden opzeiden of rondjes rondom de tempel liepen. Na deze gebeurtenis(en) werd er een geit geslacht. Een zeer bloedige gebeurtenis waarbij de geit eerst met water werd bedruppeld, zijn kop ging hierdoor heen en weer waardoor het lijkt alsof hij zelf instemt met zijn offer. Na deze besprekkeling en enkele zegeningen kwam het mes toch echt te voorschijn. Met een harde klap werd het beest onthoofd, waarna vervolgens de tempel werd besprenkeld met het bloed dat uit de slagader spoot.

Het hoofd werd tot slot in de tempel gelegd en het lijf werd open gemaakt om de ingewanden van het vlees te scheiden.

Ik was zo misselijk en geschrokken dat ik die middag wat geslapen heb. Om drie uur zou de stroom terug komen... Zou... Deze is echter nooit gekomen en ook vandaag was er geen stroom waardoor ik een behoorlijke computervertraging heb opgelopen.

's avonds heb ik bij Arjun gegeten waarna ik vervolgens als een blok in slaap viel.

De volgende morgen ( vandaag) ben ik gestart met een soort van oliebollenbrood. Omdat het nieuwe jaar er aankwam hadden vier gezinnen zich verzameld bij het huis van de buurvrouw waar brood werd gebakken.
Een ronde wok met een bobbel in het midden werd gevuld met olie waarna er beslag in werd gegoten.
De broodjes waren erg lekker maar ook heel erg vet. Na twee broodjes had ik dus wel genoeg en heb ik samen met mijn engelse klasje de stof van voorgaande lessen herhaald.
Met name het oefenen van "hoe ga ik naar de dokter" was erg komisch aangezien UK al hinkelend binnen kwam en in het engels (:D) uitlegde dat hij zijn been had gebroken.

Vanmiddag heb ik samen met Yam een bezoekje gebracht aan twee verschillende grotten: Mahendra Cave en Bat Cave.

In Mahendra Cave was wegens stroom problemen geen licht en dus was het extra spannend omdat ik alleen een klein zaklampje mee had. Half op de tast hebben Yam en ik de Mahendra Cave bezocht waar we volop genoten van de druipstenen die aan het plafond hingen. Aan het einde van de grot vonden we de uitgang die best wel smal was maar we wisten ons er met een beetje moeite door heen te wurmen.

De Bat Cave was een ware survival. De eerste tien minuten zijn we op zoek geweest naar vleermuizen, helaas zonder resultaat. Toen we hoger kwamen ging ik een beetje van het pad af en vond ik in een donkere hoek plotseling 60 vleermuizen. Deze ontdekking bleef niet onopgemerkt en dus had ik al gauw 6 mensen met een fotocamera bij mij staan. Mijn eerste gedachte was.. Laat die beesten met rust!

Yam had in de tussentijd een "uitgang" gevonden.. ;)
Tenminste dat dacht ik..
In werkelijkheid hadden twee Chinees / Nepalese vrouwen met een meisje van 2 jaar een uitgang gevonden. De uitgang was echter zo smal dat het kind van twee jaar er door heen gedrukt moest worden. Totaal in paniek spartelde het kind tegen wat weer to paniek bij de ouders leidde. Het gevolg was één grote paniek in de top van de grot.
Normaal gesproken zou ik zelf niet in paniek raken maar toen de kaarsen uitgingen en het heftig begon te regenen werd ook ik bang. Het regenwater stroomde namelijk met veel geweld de grot in en plensde met volle vaart op mijn hoofd. Ik en 7 anderen waren in het pikkedonker aangewezen op 2 zaklampen en elkaar. Heel voorzichtig hebben we stapje voor stapje het "onmogelijke" gat opgezocht waar Yam zich als eerste door heen gewurmd heeft. Eenmaal buiten aangekomen heeft Yam vanaf boven en ik vanaf onder de mensen door het gat geholpen. Als laatste moest ik zelf en ik moet zeggen dat was een hele opgave.
De breedte van het gat was precies goed, de bocht die ik moest maken was alleen te klein en dus moest Yam hard trekken waardoor ik nu buiten een kleine verkoudheid (10 minuten onder een ijskoude regenwaterval) ook nog een snee aan de onderkant van mijn buik heb.

Vol adreline kwam ik de grot uit waar ik werd begroet onder luid applaus. Mijn gedachten waren in één klap bij de mijnwerkers in Chili.

Nadat de regen gestopt was heeft Yam mij op zijn motor terug naar lake side gebracht. Een ijskoude rit aangezien mijn kleren compleet doorweekt waren.

Drie zeer vreemde, avontuurlijke en stroomloze dagen.. Nog maar 14 te gaan waarin er in ieder geval nog een kajakcursus en een parachutesprong vanuit de bergen ( paragliding) op het programma staat. :D :D

Tot snel,

Liefs Bokke