Afscheid en Paragliding

Hoi hoi lezers!

Afgelopen twee dagen heb ik wederom in Pandeli doorgebracht waar ik vol goede moed verder ben gegaan met mijn computerproject. Het eindresultaat mag er wezen! Eergisteren heb ik de laatste computer helemaal gereed gemaakt en dus kunnen de leerlingen nu weer volop computeren :D
Het kostte mij overigens wel een nacht slaap aangezien ik de pc's voor mijn vertrek af wou hebben en de stroom alleen van 4 tot 8 uur 's nachts / 's avonds aanwezig was...
Na het afronden van de laatste computer heb ik geprobeerd een workshop te regelen, maar helaas waren de meeste leerkrachten niet geïnteresseerd omdat de school die dag om één uur klaar zou zijn en mijn workshop pas om drie in de middag zou zijn. ( * zucht* stroom...)

Naast het afronden van mijn computerproject heb ik ook mijn Engelse lessen afgerond. Ik heb (bijna) alle kinderen een certificaat gegeven, ze straalden als een pas opgekomen zon ;)

Toen was het moment van afscheid aangebroken... Eerst heb ik afscheid genomen van de school en de leerkrachten, hier werd ik gezegend, kreeg ik een brief mee waarin stond dat ik een geweldige prestatie had geleverd en tot slot kreeg ik ook nog een beker ten hoogte van 7 cm :P

Het afscheid nemen van Yam, Bindu, Dhiraj en Uk viel mij zwaar. Deze mensen hadden een maand lang voor mij gezorgd en ergens voelde het dus ook als thuis. Na ook hier gezegend te zijn, de boys een voetbal cadeau te hebben gedaan en op de foto te zijn geweest ben ik samen met Arjun naar Lake Side terug gegaan. Die avond heb ik samen met Arjun doorgebracht, pizza eten, foto's kijken en vooral veel praten ;)

De volgende ochtend (gisteren) moest ik er op tijd uit voor mijn volgende avontuur. Paragliden!
Wat een vette ervaring is dat zeg!!!
Om iets voor 9 was ik bij het kantoor waar ik te horen kreeg dat we vanwege het slechte weer later zouden vertrekken. Slecht weer in Paraglide begrippen betekent "de lucht is niet helder genoeg en de wind is niet te vertrouwen" om kwart voor tien zijn we uiteindelijk wel vertrokken. Met 4 anderen 5 anderen nam ik plaats in een jeep die richting Sarangot ging.
Boven aangekomen werden de spullen uitgepakt en was het opnieuw wachten geblazen..

Het komende half uur werd er druk gesproken over het weer. Uiteindelijk werd er wel besloten te vliegen omdat het zicht alleen maar slechter zou worden er de wind wel iets beter was geworden. Ik had een dubbel gevoel bij deze beslissing: Aan de ene kant baalde ik, ik had me verheugd op een vlucht met uitzicht op de Himalaya. Aan de andere kant wilde ik nu ik zo dichtbij was ook vliegen ;)

Ik steeg als vierde op en kreeg vooraf duidelijk instructies van mijn pilot. "Als ik zeg dat je moet lopen moet je rustig lopen, vervolgens roep ik rennen en dan moet je zo hard mogelijk rennen" Zo gezegd zo gedaan. Tuigje aan ( is dit alles :S ) klaar staan en wachten maar... Plotseling riep mijn pilot lopen! Terwijl ik liep trok de pilot zijn vlieger / parachute omhoog, toen schreeuwde hij rennen! Vlak voordat ik dacht niet val ik van de klif af gaf hij een flinke ruk waardoor we opstegen en ik een fractie van een seconde met mijn benen in de lucht doorrende :P

De daarop volgende 15 minuten heb ik boven het Pewa Lake gevlogen, Pandeli vanaf bovenaf gezien en vogels gevolgd. Met name het laatste vond ik een unieke ervaring. Grote arenden zoeken voor de juiste wind en de pilot achtervolgde heb om er zeker van te zijn dat ook hij goede wind had.
Het is erg gek om echt te vliegen. Je voelt je zo vrij en de uitzichten zijn in één woord fantastisch!

De vlucht zou normaal gesproken 30 minuten duren maar na 15 minuten stonden we weer aan de grond, het weer liet een goede vlucht niet toe:(
Ondertussen was ik behoorlijk misselijk geworden door de scherpe bochten en spiralen die de pilot had moeten maken.
Ergens was ik dus ook wel weer blij dat ik aan de grond stond.

Na een biertje ( erg raar omdat als eerste aan je mond te zetten na een vlucht..) zijn we terug gegaan naar het kantoor waar we allemaal €20,- terug kregen, dat vond ik toch wel netjes.

Vandaag ga ik beginnen aan mijn Kajakcursus. Vanwege tijdgebrek heb ik maar 1 foto geüpload, de rest volgt.