Ziek en we will wait and see.. part 2

Zoals beloofd het vervolg..

Na het afnemen van de examens ben ik samen met Yam en de computerleerkracht naar het computerlokaal geweest, daar heb ik een snelle inventarisatie gemaakt. Het computerlokaal was een stof nest met 9 computers. Van deze 9 computers startte er 3 niet op, 2 computers kwamen niet verder dan het beginscherm, 1 computer had windows 98 en de andere 3 computers hadden xp, kortom een hoop werk te doen!

Na deze korte inventarisatie ben ik samen met Yam per motor naar Pokhara gegaan. Een trip die vergelijkbaar was met de taxirit, het enige verschil was echter dat je nu met gemak met je hoofd op de stenen kon vallen. Mijn hart zat wederom weer in mijn keel en mijn begrafenis vloog kwam regelmatig voorbij in mijn hoofd. Zonder ook maar één schrammetje uiteindelijk in Pokhara aangekomen waar we in Mandra Pul (het "centrum" van Pokhara)inkopen hebben gedaan. Ik heb nog wat extra snoep gekocht en dit aan de boys gegeven.
Op de terugweg moesten we veel klimmen en dus vroeg Yam of ik even af wou stappen.. Ik begreep echter dat hij zei dat ik de rest moest lopen. Yam reed ervan door en na 10 minuten kwam hij lachend terug gereden.. "I didn't feel that you left my bike" hup weer terug op de motor om uiteindelijk wederom zonder kleerscheuren in Pandeli aan te komen.

Die avond hadden we een "feestje". Een feestje in Pandeli betekend twee kippen slachten deze compleet met ingewanden in stukken hakken en braden en dit vervolgens in combinatie met bier of whisky naar binnen werken.

Dezee nacht braken de dijken door.. Al het vocht verliet mijn lijf via alle mogelijke wegen en dus besloot ik om niet langer in Pandeli te blijven. Donderdag 24 maart ben ik samen met iemand uit het dorp naar Lake side in Pokhara gegaan. Lake Side is het toeristengedeelte en hier heb ik een schone slaapplek gevonden. Daarnaast is er in Lake Side een grote hoeveelheid aan buitenlands eten en dat maakt dat ik 4 dagen weer de oude was...

Na dus vier dagen te hebben hersteld ben ik op weg terug naar Pandeli gegaan, een tocht van 1,5 uur die ik nog steeds dagelijks maak. De tocht gaat vanaf Lake Side via twee kleine dorpjes door de jungle naar Pandeli. De jungle tocht duurt 35 minuten en bestaat alleen maar uit klimmen en dus heb ik een dagelijks een heftige conditietraining. Boven aan gekomen was ik mijn t-shirt standaard aangezien ik er soep van kan koken.
Deze eerste dag wandelde er een hond met mij mee door de jungle en dat gaf mij een heel veilig gevoel. Helaas ben ik na deze eerste keer elke keer alleen geweest en dus loop ik heel voorzichtig aangezien ik mijn avontuur in China nog niet vergeten ben..

Yam en zijn familie vinden het erg jammer dat ik nu in Lake Side woon, ik zelf heb er ook moeite mee. Toch heb ik besloten wel in Lake Side te blijven omdat ik mijn buikklachten in combinatie met mijn ziekte van Crohn te gevaarlijk vindt...

Na compleet hersteld te zijn ben ik aan de computers begonnen. Dit is echter best lastig werken aangezien het stroomschema best onbetrouwbaar en onvoorspelbaar is. Elke dag als ik naar de tijden vraag krijg ik als antwoord: "We will wait and see". Deze zin gebruiken ze sowieso vaak.
"Is there any power today?"We will wait and see" "Are there enough students today?". "We will wait and see" "Is the weather fine today?". "We will wait and see", en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Om er voor te zorgen dat alle computers goed functioneren heb ik alle computers compleet uit elkaar gehaald. De reacties van de computerleerkracht en Yam waren geniaal! :D
Zij dachten dat ik alles aan het slopen was.
Elke dag heb ik stukje bij beetje de computers weer in elkaar gezet. Op dit moment zijn er 4 die weer werken.

Volgens mij is dit alles en zijn jullie weer helemaal op de hoogte.
Momenteel ben ik weer kerngezond en geniet ik dus volop van de omgeving, de kinderen en Pandeli.

Tot gauw,

Bokke